Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «پول نیوز»
2024-04-29@22:17:54 GMT

هوش مصنوعی زبان حیوانات را رمزگشایی کرد

تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۸۹۹۱۳

هوش مصنوعی زبان حیوانات را رمزگشایی کرد

اخیراً یادگیری ماشینی با قابلیت‌های پیشرفته برای تجزیه گفتار انسان راهی امیدوارکننده برای ترجمه زبان حیوانات معرفی کرده است. در فیلم (Pixar Up) سگ کارتونی به نام داگ دارای قلاده جادویی بود که می‌توانست پارس‌ها و ناله‌های او را به گفتار روان انسانی تبدیل کند. در دنیای واقعی نیز می‌توان به سگ‌ها آموزش داد که دکمه‌هایی را فشار دهند که برای دستورات ساده‌ای مانند «بیرون»، «راه رفتن» و «بازی» به زبان انسانی صحبت کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

انسان‌ها همیشه مجذوب پتانسیل برقراری ارتباط با حیوانات بوده‌اند و دوست دارند که دنیای خودرا با آن‌ها به اشتراک بگذارند. اخیراً یادگیری ماشینی با قابلیت‌های پیشرفته اش برای تجزیه گفتار انسان راهی امیدوارکننده برای ترجمه زبان حیوانات معرفی کرده است.

مقاله‌ای در نیویورک تایمز به تلاش‌های عمده پنج گروه از محققین که به استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشینی برای تجزیه و تحلیل زبان جوندگان، لمورها، نهنگ‌ها، جوجه‌ها، خوک‌ها، خفاش‌ها، گربه‌ها و ... پرداخته بودند اشاره کرد. به طور معمول، سیستم‌های هوش مصنوعی از طریق داده‌های برچسب‌گذاری شده آموزش می‌بینند. برای مدل‌های زبان انسانی، این معمولاً شامل دادن جمله‌ای به رایانه‌ها، مسدود کردن برخی کلمات و درخواست از برنامه برای پر کردن جا‌های خالی است. اکنون استراتژی‌های خلاقانه‌تری نیز وجود دارد که می‌خواهد گفتار را با فعالیت مغز مطابقت دهد.

اما تجزیه و تحلیل زبان حیوانات متفاوت از تجزیه و تحلیل زبان انسان است. دانشمندان باید به برنامه‌های نرم افزاری دستور دهند که به دنبال چه چیزی باشند و چگونه داده‌ها را سازماندهی کنند. این فرآیند در بیشتر موارد نه تنها به جمع آوری تعداد خوبی از صدا‌های ضبط شده، بلکه به تطبیق این صدا‌های ضبط شده با رفتار‌های اجتماعی و بصری حیوانات می‌پردازد برای مثال، گروهی که در مورد خفاش‌های میوه مصری مطالعه می‌کردند از دوربین‌های ویدئویی برای ضبط صدای خفاش‌ها استفاده کردند تا زمینه تماس تصویری را نیز فراهم کنند و گروهی که در حال مطالعه نهنگ‌ها هستند قصد دارند از ویدئو، صدا و همچنین برچسب‌هایی استفاده کنند که می‌تواند حرکات حیوانات را برای رمزگشایی صدا، معناشناسی و در نهایت دلیل ارتباط آن‌ها با هم را ضبط کند. البته چندین گروه نیز پیشنهاد کرده اند که فرهنگ لغت حیوانات را با پخش فایل‌های ضبط شده برای حیوانات و مشاهده واکنش آن‌ها آزمایش کنند.

ساخت (Google Translate) برای حیوانات یک آرزو بوده که در نیمه دهه گذشته اجرا شده است. یادگیری ماشینی نیز از نظر تشخیص حضور حیوانات و حتی در برخی موارد، شناسایی دقیق حیوانات از طریق تماس تصویری بسیار پیشرفت کرده است. اگرچه این نوع نرم‌افزار موفقیت‌هایی را در شناسایی واژگان اولیه حیوانات خاص از روی ویژگی‌های آواز آن‌ها (یعنی فرکانس یا بلندی صدا) نیز بدست آورده است. نسبت دادن تماس‌ها به صدای حیوانات هنوز با درک تمام ظرایف پیچیده‌ای که زبان حیوانات ممکن است دربرگیرد فاصله زیادی دارد. بسیاری از مخالفان این رویکرد هم به کاستی‌های مدل‌های زبان هوش مصنوعی فعلی در درک واقعی روابط بین کلمات و اشیایی که ممکن است در دنیای واقعی به آن‌ها اشاره شود و هم به کاستی‌هایی در درک دانشمندان از جوامع حیوانی در کل اشاره دارند.

مدل‌های زبانی هوش مصنوعی برای انسان‌ها به رایانه‌ای تکیه می‌کند که رابطه بین کلمات و زمینه‌هایی را که می‌توانند در آن ظاهر شوند را ترسیم می‌کند. اما این مدل‌ها نقص‌های خاص خود را دارند و گاهی اوقات می‌توانند مانند یک جعبه سیاه باشند. محققان می‌دانند که چه چیزی وارد و خارج می‌شود، اما کاملاً نمی‌دانند الگوریتم آن چگونه به نتیجه می‌رسد. عامل دیگری که محققان در نظر می‌گیرند این واقعیت است که ارتباطات حیوانات ممکن است اصلاً مانند ارتباطات انسانی نباشد و تمایل به انسان سازی آن‌ها می‌تواند نتایج را منحرف کند. ممکن است به دلیل تفاوت‌های فیزیولوژیکی و رفتاری عناصر منحصر به فردی در زبان حیوانات وجود داشته باشد.

پیشنهاد‌هایی برای استفاده از الگوریتم‌های یادگیری خود نظارتی برای تجزیه و تحلیل داده‌های صوتی وجود دارد. الگو‌هایی که ممکن است ارتباطاتی را آشکار کنند که چشم انسان آن‌ها را نادیده می‌گیرد. در نهایت، اینکه انسان‌ها تا چه اندازه برای درک ارتباطات حیوانات پیش می‌روند به اهداف آن‌ها برای این نوع تحقیقات بستگی دارد و برای این منظور همین که به اصول اولیه دست پیدا کنند ممکن است کافی باشد. برای مثال همین که بتوانند تفسیر کنند که آیا حیواناتی که اغلب با آن‌ها در تماس نزدیک هستیم خوشحال، غمگین یا در خطر هستند، می‌تواند هم مفید وهم کاربردی باشد.

منبع: پول نیوز

کلیدواژه: قابلیت های پیشرفته یادگیری ماشینی تجزیه و تحلیل زبان حیوانات برای تجزیه هوش مصنوعی مدل ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۸۹۹۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف موجوداتی که 540 میلیون‌ سال قبل اقیانوس‌های زمین را نورانی می‌کردند (+عکس)

بسیاری از موجودات آب‌های جهان را نورانی می‌کنند. از میکرواوگانیسم‌هایی گرفته که خطوط ساحلی را در تاریکی شب به رنگ آبی برقدار در می‌آورند تا قلابچه‌ماهی‌های اعماق دریا که از فریب‌دهنده‌های درخشان‌شان برای اغوا کردن طعمه استفاده می‌کنند، طیف وسیعی از مخلوقات دریایی از طریق پدیده‌ای طبیعی با عنوان بیولومینانس یا زیست‌تابی از خودشان نور ساطع می‌کنند.

به گزارش راهنماتو، اکنون نتایج یک مطالعه تازه از اولین نمونه‌های زیست‌تاب‌ها در روی سیاره زمین پرده برداشته و تاریخ حضور آن‌ها به روی زمین را تا زمان آغاز نخستین روزهای حیات حیوانات به عقب کشیده است. بر اساس این مطالعه در حدود 540میلیون سال قبل، حیوانات نرم و شاخه‌داری با عنوان اوکتوکورال‌ها شروع به نورانی کردن اقیانوس‌ها کردند.

نتایج این مطالعه که در نشریه Proceedings of the Royal Society  منتشر شده است، از رابطه اوکتوکورال‌های اقیانوس‌های مدرن ما استفاده کرده تا به سمت عقب حرکت کند و مشخص کند این زیست‌تاب‌های ورقه-مانند چه زمانی پا به قلمرو حیوانات گذاشتند.

در دریاهای امروزی، اوکتوکورال‌ها انواعی از فرم‌ها مانند قلم‌های دریایی، پنکه‌های دریایی و مرجان‌های نرم را دارند. دانیل دلئو، زیست‌شناسی که این مقاله را برای موزه تاریخ طبیعی آمریکا نوشته است، می‌گوید:

 «اوکتوکورال‌ها مرجان‌های نرم‌تنی به شکل درخت هستند. نام‌شان را از قرینگی بدن‌شان که هشت قسمت دارد، گرفته‌اند. اوکتوکورال‌ها اغلب باغ‌های مرجانی و جنگل‌های حیوانی در اقیانوس، به خصوص در اعماق آب، درست می‌کنند که می‌تواند خانه و پرورشگاهی برای طیفی از حیوانات باشد.»

در این مطالعه محققان به این دلیل روی اوکتوکورال‌ها تمرکز کردند که اغلب آن‌ها زیست‌تاب هستند. درست مثل همه ارگانیسم‌های زیست‌تاب، در اوکتوکورال‌ها هم آنیزمی با عنوان لیوسفراس با ترکیب لوسیفرین واکنش نشان می‌دهد و نور تولید می‌کند.

جانورشناسان تاکنون توانسته‌اند تخمین بزنند که توانایی نورتابی حدودا 100بار در میان این حیوانات فرگشت یافته است. اما اینکه این موجودات زنده دقیقه از چه زمانی به قابلیت نورتابی مجهز شدند، مشخص نبود.

تا قبل از مطالعه اخیر، قدیمی‌ترین نمونه شناخته‌شده زیست‌تابی به سخت‌پوستان 267میلیون ساله نسبت داده شده بود. دلئو و همکاران نویسنده‌اش انتظار داشتند که این توانایی بسیار قدیمی‌تر باشد. اوکتوکورال‌ها با گونه‌های نورانی متعددشان، به نظر می‌رسید که گروه خوبی برای گردآوری شواهد باشند.

دلئو می‌گوید:

«اوکتوکورال‌ها به دلیل بدن‌های نرم‌شان مثل مرجان‌های استخوانی و سنگی فسیل نمی‌شوند.»

بعضی وقت‌ها تنها ماده‌ای که در اختیار کارشناسان است، بخش‌های کوچک و سخت سازه‌های مرجانی به نام اسکلریت است. واکنش زیست‌شیمیایی حیاتی را هم نمی‌توان مستقیما در فسیل‌ها مشاهده کرد، بنابراین کارشناسان می‌بایست به خطوط دیگری از شواهد برای رسیدن به خواستگاه زیست‌تاب‌ها تکیه می‌کردند.

دلئو و همکارانش برای پاسخ به این پرسش به درخت خانوادگی اوکتوکورال‌ها پرداختند. آن‌ها برای آنکه فرگشت زیست‌تابی در اوکتوکورال‌ها را دنبال کنند، به شباهت‌های ژنتیکی در میان اوکتوکورال‌ها و خویشاوندان‌شان پرداختند. حدودا 3500 یا تعداد بیش‌تری از اوکتوکورال‌ها به گروهی بزرگ‌تر به نام آنتوزوآ تعلق دارند که مرجان‌ها و شقایق‌های دریایی را در بر می‌گیرد.

جانورشناسان به دنبال گونه‌هایی بودند که توانایی زیست‌تابی داشتند تا بتوانند تعیین کنند که این توانایی چند بار در میان این حیوانات فرگشت یافته است. علاوه بر آن محققان عمقی که اوکتوکورال‌ها در آن زندگی می‌کنند را بررسی کردند تا ببیند آیا نورتابی در عمق و سطح دچار فرگشت شده یا خیر.

با همه این ارزیابی‌ها آن‌ها تخمین زدند که اجداد اوکتوکورال‌ها چه شکلی بودند و از کی در دریاها پدیدار شدند.

محققان پیشنهاد می‌دهند که توانایی زیست‌تابی در اوکتوکورال‌هایی با مکانیزم‌های زیستی مشترک آن‌چنان شایع است که آخرین جد مشترک این گروه احتمالا زیست‌تاب بوده است.

این جد در آغاز دوره کامبرین در حدود 542 میلیون سال قبل، زمانی که جهان در بسیاری از ابعاد در حال شکوفایی بوده و اشکال تازه حیوانات به سرعت در حال تنوع‌یافتن بودند، زندگی می‌کرده است. آن‌ها همچنین تخمین زده‌اند که نخستین زیست‌تاب‌ها احتمالا در آب‌های کم‌عمق به وجود آمده‌اند و بعدها به آب‌های عمیق راه یافته‌اند.

کانال عصر ایران در تلگرام

دیگر خبرها

  • (ویدئو) تعظیم یک گوزن پس از خوردن غذا به سبک ژاپنی‌ها
  • با عوارض ناشی از گازگرفتگی حیوانات چه باید کرد؟
  • رفتارهای غیرمنطقی انسان الگوی جدید هوش مصنوعی شد
  • کشف موجوداتی که 540 میلیون‌ سال قبل اقیانوس‌های زمین را نورانی می‌کردند (+عکس)
  • محل دفن افلاطون کشف شد | رمزگشایی طومارهای باستانی از طریق هوش موصنوعی
  • رمزگشایی از علنی شدن اختلاف دولت و مجلس /آصفری: حذف قالیباف؟ بعید است /حاجی دلیگانی: تا روز آخر بر مجلس نظارت خواهیم کرد
  • مادربزرگ ۵۴ ساله قلب مصنوعی و کلیه خوکی دریافت کرد
  • (ویدئو) سکانس خنده‌دار از حرف زدن نعیمه نظام‌دوست به زبان روسی
  • هوش مصنوعی گوگل معلم زبان انگلیسی می‌شود
  • برنامه‌نویسی، زندگی را هدایت می‌کند | گفت‌وگوی همشهری با مخترع زبان برنامه‌نویسی روبی